استوانه کوروش بزرگ

استوانه کوروش در مارس ۱۸۷۹ توسط باستان شناسی بنام هرمزد رسام در پایه های اساگیلا (معبد مردوک بابل) در عراق کنونی حفاری شد. استوانه ای که ۲۲.۵ سانتی متر (۸.۹ اینچ) در ۱۰ سانتی متر (۳.۹ اینچ) است به خط اکدی نوشته شده است.

این استوانه روایتی از فتح بابل بدست کوروش بزرگ در سال ۵۳۹ قبل از میلاد است. کتیبه روی استوانه، کوروش را می ستاید، شجره نامه او را بیان می کند و او را به عنوان پادشاهی از سلسله شاهان نشان می دهد.

استوانه همچنین بر حقوق مردم تاکید میکند. شرح می‌دهد که کوروش بزرگ چگونه با آرامش وارد بابل شد، چگونه بردگان را آزاد کرد و به مردم اجازه داد هر خدایی را که می‌خواهند پرستش کنند.

مشهورترین عمل رحمتی که کوروش بزرگ نشان داد، آزادی یهودیان اسیر و سپس حمایت آنها برای بازگشت به سرزمین خود بود. در کتاب مقدس عبری، کوروش بزرگ را «کوروش مسیحا» می نامند.

استوانه کوروش در حال حاضر در موزه بریتانیا نگهداری می شود.